De rampenbestrijding en crisisbeheersing wordt in Nederland uitgevoerd door de organisaties die ook regulier verantwoordelijk zijn voor veiligheid en gezondheid.

Denk aan de politie of brandweer, maar bv ook gemeentelijke bevolkingszorg. Naast de genoemde partijen is ook de zorg, de witte keten, verantwoordelijk voor de veiligheid en gezondheid. De “witte keten” bestaat uit veel zorgorganisaties die dagelijks geneeskundige hulp verlenen. Denk hierbij aan huisartsen, ambulance zorg, ziekenhuizen maar ook verpleeg- en verzorgingstehuizen en thuiszorg. Hiernaast leveren ook de GGD en (GZ) GGZ vormen van acute en publieke gezondheidszorg. Al deze zorgorganisaties behandelen dagelijks patiënten en cliënten volgens de gebruikelijke procedures en protocollen.

Maar wat als zich een ramp of crisis voordoet met veel slachtoffers en er ineens heel snel een grote inzet aan geneeskundige hulpverlening nodig is? In dat geval is het nodig om snel te kunnen “opschalen” om zo meer mensen (hulpverleners), en middelen in te kunnen zetten. Zowel op het rampterrein als intern bij ziekenhuizen en zorginstellingen. Er wordt dan gesproken over de “geneeskundige hulpverlening”. Op dat moment is ook afstemming met andere crisispartners nodig. We spreken dan van een multidisciplinaire inzet (meerdere ketens) om het incident of crisis zo goed mogelijk te kunnen bestrijden en te beheersen. De GHOR vertegenwoordigt de partners binnen de witte keten tijdens rampen en crises.