Na de overgave van Nederland op 14 mei 1940 ontstond de angstige vraag of alle soldaten wel veer veilig thuis zullen komen.

Langedijk heeft geluk, alle soldaten keren uiteindelijk terug, op één na: Arie Beemsterboer. Hij overleed op 29 jarige leeftijd tijdens gevechten bij de Grebbeberg.

Het was tijdens de Eerste Wereldoorlog wanneer Arie zijn vrouw leert kennen. Vanwege de heersende schaarste in die tijd gingen stadskinderen in de zomer naar het platteland om daar aan te sterken. Zo ook ‘het meisje uit Amsterdam’, zij kwam terecht bij de familie Beemsterboer in Langedijk. Ze krijgt zo’n goede band met de familie dat ze ook na de oorlog (1918) elke zomer langs komt. Arie is negen jaar ouder dan haar, maar ze kunnen het goed met elkaar vinden. Heel goed zelfs, ze worden verliefd en trouwen in 1936.

Arie wordt later gelegerd in Amersfoort en mist zijn, inmiddels zwangere, vrouw en dochtertje van drie die hij alleen tijdens de verlofdagen mag bezoeken. Daarom huurt hij voor twee weken een pension voor zijn vrouw en dochter. Dichtbij zijn legerplaats. Maar dan breekt de oorlog uit. Het is 10 mei 1940. Duitsland valt Nederland binnen. Zi

jn gezin moet direct weg uit het militaire gebied en ze vertrekken naar familie in Arnhem. Die weg is korter dan terug naar Noord-Scharwoude.

Arie komt terecht in een gevaarlijk gevechtsgebied bij de Grebbeberg, twee dagen nadat de Duitsers Nederland binnenvallen wordt Arie erop uitgestuurd. Samen met zijn regiment gaat hij op de fiets de Gelderse Vallei in om te verkennen waar de vijand zich bevindt. Als ze in Voorthuizen komen raken ze in gevecht met sterkere Duitse militairen. Arie raakt zwaargewond vanwege een kogel in zijn rug. Zijn kameraad sleept hem naar een greppel en probeert hem nog te redden, maar Arie is er slecht aan toe. Hij gebaart zijn kameraden om verder te gaan zonder hem. De groep wordt later ingesloten en gevangen genomen. Niemand weet waar Arie is en of hij nog leeft. Zijn gezin in Arnhem en zijn ouders in Langedijk zitten volop in spanning.

Op 15 mei wordt hij gevonden op de plek waar zijn groep hem moest achterlaten. Hij bleek al enige tijd te zijn overleden. Zijn ouders worden op de hoogte gebracht via een kaart van een kameraad van Arie. Op die kaart stond dat Arie op 16 mei al is begraven in Voorthuizen. In Langedijk komt er snel een inzameling om hem terug te halen. Na de herdenkingsmis op 28 mei wordt hij op 11 juni 1940 plechtig herbegraven op het rooms-katholieke kerkhof in Noord-Scharwoude.

Op 15 oktober 1940 wordt zijn zoon geboren die zijn vaders voornamen krijgt: Adrianus Johannes.

Het is uitzonderlijk dat zijn militaire graf altijd intact is gebleven. Het was namelijk overheidsbeleid om alle graven op erebegraafplaatsen te verzamelen, maar weduwe Charlina Hendrika Drager had daar niet zoveel mee en heeft dit altijd voorkomen. Zij stierf in 1990 en werd bij Arie begraven.