Beste inwoners, ondernemers en organisaties,

Dinsdagavond 21 april maakte premier Rutte bekend dat de meeste maatregelen tegen het coronavirus nog een maand langer gelden, namelijk tot en met 19 mei. Een teleurstelling voor velen, omdat we op meer hadden gehoopt. Gelukkig zijn er ook lichtpuntjes, zoals het goede nieuws voor kinderen tot en met 12 jaar en voor jongeren van 13 tot en met 18 jaar. Vanaf 29 april mogen kinderen en jongeren onder voorwaarden weer buiten sporten. En vanaf 11 mei gaan de kinderopvang en scholen voor (speciaal) basisonderwijs weer open. Het voortgezet onderwijs volgt hopelijk later. Voor vele kinderen, jongeren én onderwijspersoneel iets om naar uit te kijken. Jullie hebben elkaar gemist.

Het onderwijs op afstand van de afgelopen weken heeft veel van iedereen gevraagd. Leerkrachten hebben alles op alles gezet om dit nieuwe onderwijs zo goed en snel mogelijk op poten te zetten. Achter de schermen – vaak letterlijk – maakten anderen dit mogelijk. Het is een teamprestatie geweest, van ál het schoolpersoneel. Ik spreek jullie maar even persoonlijk aan: jullie hebben het met hart en ziel gedaan en doen dat nog steeds. Ik heb grote bewondering en waardering voor jullie veerkracht en creativiteit.

Al die leerkrachten konden en kunnen hun werk alleen doen dankzij de ouders. Ook voor u een persoonlijk woord. U werd ineens gebombardeerd tot onderwijscollega. U moest uw kind(eren) motiveren en begeleiden. U moest ‘orde houden in de klas’. U moest zich verdiepen in de leerstof en ging zo als het ware zelf weer naar school. Deze uitdaging was waarschijnlijk extra groot als u eerder een beroep deed op dagbesteding en dat nu niet meer kon. En ook als u daarnaast nog thuis werkte of voor uw vitale beroep de deur uit moest. Een ritme vinden, inspanning afwisselen met ontspanning, het gezin en het huishouden draaiend houden. Ga er maar aanstaan. Ik neem mijn pet voor u af.

En dan jullie, de leerlingen zelf. In het begin was het misschien nog wel leuk om niet naar school te hoeven. Voelde het toch als vakantie. Maar na een tijdje ging je je vervelen. Ging je je vrienden en vriendinnen missen. Samen in de klas is toch anders dan beeldbellen in je eentje op je kamer. Samen chillen is op het schoolplein toch anders dan online. Misschien werd het thuis wel eens te druk voor je. Of vond je het maar helemaal NIKS dat je ouders ineens ook meester en juf, leraar en lerares werden.

Hoe houd je het al die tijd thuis nog leuk met elkaar? Dat valt soms in het dagelijks leven al niet mee. En als je dan weken lang op elkaars lip zit… In sommige gezinnen zijn de lontjes nu wat korter en lopen de spanningen op. Het vraagt lef om dan hulp te vragen. Het vraagt net zo goed lef om hulp te aanvaarden. Die hulp ís er, van bijvoorbeeld schoolmaatschappelijk werk, kinderopvang op noodlocaties, het Opvoed- en Adviesbureau, het Centrum voor Jeugd en Gezin, de Kindertelefoon. Zij zijn er voor u. Zij zijn er voor jou. Kijk op www.epe.nl/bijwiekanikterecht?.

Goed onderwijs legt een fundament voor de rest van je leven. Het is een recht waarvoor we verplicht zijn te zorgen. Want onderwijs staat voor ontwikkeling. Ontwikkeling van je eigen talenten en sociale vaardigheden. En het staat ook voor mogen worden wie je bent en mogen zijn wie je wordt. Iets om zuinig op te zijn. Nu kijken we uit naar de opening van de kinderopvang en het (speciaal) basisonderwijs vanaf 11 mei. En naar de opening van het voortgezet onderwijs daarna. Gaat het ons lukken? Kunnen we wennen aan “anderhalve- meteronderwijs”? Kunnen we leven in “het nieuwe normaal”, thuis, op school, op het werk en daarbuiten? Veel vragen en onzekerheden.

Eén ding is zeker: we kunnen het #AlleenSamen.

Uw burgemeester,

Tom Horn